The Garden of Roses

For many uncounted days,
I had been a wasteland!

Perfume of no flower fondled me,
until your love tilled it with all delicacy!

Seeds of adoration were sown deep,
Watered them with candy kisses!

The petals of unspoken lost loves too
manured it with utmost veneration.

Beautiful pink roses bloomed,
blushing at the very sight of your magnanimity!

Frothing aroma intoxicated every passerby
Envied looks muffled the buds!

But....
your fingers never embraced them,
and you let them absorbed in the soil of eternity!!

Splendor of Love

Your invitation at my heart’s door read,
“Come, for a while, into my world!”
I glared at the brilliance of the cover,
Without a thought, stepped into your yard!

Serene beauty of the green meadow waved at me,
Gleaming flowers showered on me smiling welcomes,
Buzzing bees showed me the way,
And my own anklets tinkeled to echo back !

The hem of my long white skirt brushed the fervent path,
The veil fluttered along with the sweet-scented wind,
The ground touching hair caressed my own face,
As I looked at the glittering pond by the side!

The birds mellowed on branches of the mango tree,
As music poured out of your flute,
I saw me and only me in everything around,
And “I stayed” there forever, for the splendor of Love was mine!

Road

I stand here;

Gazing at the infinite black sky!



Years of rains have bathed me,

Many a snows have dressed me,

Summers have made me shine with happiness!

I now stand still;

Gazing at the infinite black sky!



The footsteps of young child have titillated my senses,

The hot sweat of a hard working vendor boy have burned my skin!

I have found my joy in sweet pain of the push of many walking sticks!

But I now stand still;

Gazing at the infinite black sky!



I have heard the soft giggles of lovers walking hand in hand!

I have felt the unsung song of parting pain!

The triumphant marching band have filled my ears,

Heat of failures have scratched my body with their sharp nails..

And I now stand still ;

Gazing at the infinite black sky!



I have witnessed the hard dirty dance of death over souls;

Desperate gasps of those running behind;

And new life sprouting just moments later!!

I stand here..

Without a name, without a flicker of notice!

I am simply called Road, a majestic Road..

Just wondering when does the sky change its color,

I now stand and gaze…

At the infinite black sky!

ನೀನು ನನ್ನವನಾಗಬೇಕು

ಅಲೆಗಳ ತೆರನಲ್ಲಿ ತೀರ ಸೇರುತಿರುವ
ನಿನ್ನ ನಗುವಿಗೆ
ಗೋಡೆ ಕಟ್ಟಿ ಬಂಧನ ಹಾಕುವೆ;
ಅವು ನನ್ನವಾಗಬೇಕು!

ದಶ ದಿಕ್ಕಲೂ ಓಡುತಿರುವ
ನಿನ್ನ ಮಾತುಗಳನು
ಹಗ್ಗ ಹಾಕಿ ಎಳೆದು ತರುವೆ;
ಅವು ನನ್ನವಾಗಬೇಕು!

ನಿನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ವಿಹರಿಸುತ್ತಿರುವ
ಕೈ ಕೊಚ್ಚಿ ಹಾಕಿ
ನಿನ್ನ ಕರೆತರುವೆ;
ಅವು ನನ್ನವಾಗಬೇಕು!

ನೋವಿನಲೂ, ನಲಿವಿನಲೂ,
ಸರಸದಲೂ, ವಿರಹದಲೂ,
ಬಾಳ ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಯಲೂ
ನಾನೇ ಇರಬೇಕು ನಿನ್ನೊಡನೆ;
ನೀನು ನನ್ನವನಾಗಬೇಕು!!

ನೆನಪುಗಳು

ತಿರುಗಿ ಬರುವವಾ
ಆ ದಿನಗಳು ಮತ್ತೆ?

ಸಿಗದ ಡಬ್ಬದಿಂದ ಕದ್ದು ತಂದ
ಆ ಸಿಹಿ ತಿನಿಸುಗಳು,
ನನ್ನ್ನ ಬದಲು ಹೊಡೆಸಿಕೊಂಡ
ಆ ಹೊಡೆತಗಳು;

ಮಳೆಯಲಿ ನೆನೆದು ಬರುವಾಗ
ಕೈ ಹಿಡಿದು ಕೊಡೆಯಲಿ ಕರೆದ ಕ್ಷಣಗಳು,
ಅಮ್ಮ ಬೈದಾಗ,
ಅಳುವ ಕಣ್ಣೊರೆಸಿದ ಆ ದಿನಗಳು;

ತಿರುಗುವ ಬುಗುರಿಯ
ಅಂಗೈಯಲ್ಲಿ ಆಡಿಸಲು ಕೊಟ್ಟ ಕ್ಷಣಗಳು,
ಜಾತ್ರೆಯ ಪೀಪಿಯ
ಕಿವಿಯಲಿ ಊದಿದ ಆ ದಿನಗಳು;

ಮನಸಲೆ ಕೂತು ಕೂಗುವ ಗೆಳೆಯ,
ಹೇಳು ನೀನು..
ತಿರುಗಿ ಬರುವವಾ ಆ ಕ್ಷಣಗಳು ಮತ್ತೆ?

ಆ ಕ್ಷಣ

ಹೊಳೆಯಾಯ್ತು ಮನಸು
ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಕೆಂಪು ಪಸರಿಸಿತು
ಕಣ್ಣೀರು ಉಕ್ಕಿ ಹರಿದು
ಹಸಿಯಾದ ಕೆನ್ನೆಗೆ
ಮುತ್ತನಿಟ್ಟ , ಗೆಳೆಯ!

ಹೀಗೇಕೆ?

ನಿನ್ ಬೆರಳ ಕುಂಚದಲಿ ಮೈ ತುಂಬ
ಅರಿಶಿಣದ ಚಿತ್ತಾರ ಮಾಡಲೇಕೆ?

ರಕ್ತದಿಂದಾದರೂ ಸರಿ, ಹಣೆ ಮೇಲೆ
ಕುಂಕುಮವ ತೀಡಲೇಕೆ?

ನಿನ್ ಹೃದಯ ಕೋಟೆಯ ಪಟ್ಟದರಸಿ ಆಗಲಾರದ ನನ್ನನ್ನು
ಕೇವಲ ದಾಸಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲೇಕೆ ?

ಕಾದಿರುವೆ ಅರಸ ಕೋಟೆ ಬಾಗಿಲ ಸಂದಿಯಲ್ಲೇ,
ಕಣ್ ದೃಷ್ಟಿ ಒಮ್ಮೆಯೂ ನನ್ನತ್ತ ಹರಿಸಲೇಕೆ ??

ಬಾಗಿಲು ತೆರೆಯದವಳು ...

ಹಸಿರು ತುಂಬಿತ್ತು ಹೃದಯದ ಹೊಲದಲ್ಲಿ,
ಪ್ರೀತಿಯ ಮಳೆಯ ಕೃಪೆಯಿಂದ!
ಶಾಂತಿ,ನೆಮ್ಮದಿಯ ಬೆಳೆಯೇ ಬೆಳೆದೆ,
ಮುತ್ತಿನ ಕಣವನ್ನೇ ಅವಳ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿರಿಸಿದೆ;
ನನ್ನ ಆಗಮನಕ್ಕೆ ಕಾದು ನಿಂತಂತೆ
ಬಾಗಿಲು ಸದಾ ತೆರೆದಿದ್ದಳು.

ಇಂದು ಬರಗಾಲ, ಅದು ನನ್ನ ತಪ್ಪಲ್ಲ,
ಮನೆಯೋಳಗಿದ್ದೆ ಬೀಗ ಹಾಕಿದ್ದಾಳೆ ಬಾಗಿಲಿಗೆ!!
ಬಾಗಿಲೋಡಿಯಲೋ? ಅಥವಾ ಬೀಗ ಹುಡುಕಲೊ?!

Anticipation

I have been waiting for you
with the cup of my youth;
And you are wandering,
begging for a mere drop of nothing!

I am all set with the musical instruments,
on this full moon night to sing for you the love song;
But you are knocking the door
in the neighbor, which never opens!

I am drowning in the night water
with stretched hands;
And you are reaching for a hand of victory!

Come my Love, come back to me;
before the thick black clouds cover the moon
and there be no light;
before time claims my bleeding heart
for its thirsty sharp edge!

ಕಾಣದವನು

ಸಾಗರದ ಸಿಂಹ ಘರ್ಜನೆಯಲ್ಲೂ ,
ಝುಳು ಝುಳು ಹರಿಯುವ ತೊರೆಯ ಕೊರಳಲ್ಲೂ,
ಹಕ್ಕಿಗಳ ಮುಂಜಾನೆ ಹಾಡಿನಲ್ಲೂ,
ನನ್ನನ್ನೇ ಕರೆಯುತಿಹ ಧ್ವನಿ ಅದ್ಯಾವುದೋ?!

ಮೋಡದ ಅಂಚಿನ ಸಂಜೆ ಸೂರ್ಯನ ಹೊಂಗಿರಣದಲ್ಲೂ,
ಚಂದಿರನಿಲ್ಲದ ರಾತ್ರಿಯ ದೀಪದ ಹುಳುವಿನ ಕಾನ್ತಿಯಲ್ಲೂ,
ಕಾಮನ ಬಿಲ್ಲಿನ ಬಾಗಿನ ಚಿತ್ತಾರದಲ್ಲೂ,
ನನ್ನೇ ನೋಡುತಿರುವ ಆ ಕಣ್ಣ್ಯಾವುದೊ?!

ಚಿಗುರೆಲೆಯ ಹಸಿರಿನ ಹುರುಪಿನಲ್ಲೂ,
ಹೊಸ ಹೂವಿನ ನವಿರಾದ ಕಂಪಿನ್ನಲ್ಲೂ,
ಮಳೆ ಬಿದ್ದ ಮಣ್ಣಿನ ಸುವಾಸನೆಯಲ್ಲೂ,
ತನ್ನ ಉಸಿರು ಬೆರೆಸಿ ನನಗೆ ಕಚಗುಳಿ ಇದುತಿರುವ ಆ ಕೈಯಾವುದೋ?!

ಅರಿವು

ನೀ ಹೋದಲೆಲ್ಲ ನಾ ಬಂದೆ ನಿನ್ನ ಹಿಂದೆ
ಏನನ್ನೂ ಪ್ರಶ್ನಿಸದೆ ;
ತಲೆಯೆತ್ತಿ ನೋಡಿದಾಗಲೇ ತಿಳಿದದ್ದು
ಆ ದಾರಿ ಎತ್ತವು ಸಾಗದ ವೃತ್ತವೆಂದು.

ನನ್ನೆಲ್ಲ ಹುಚ್ಚು ಮಾತಿಗೂ ಹ್ಞೂಗುಡುತ್ತಿದ್ದ
ನಿನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ ನಾ ಹಿಗ್ಗಿದೆ ;
ಆ ನಂತರವೇ ಅರಿತೆ
ನೀ ಕಿವುಡನೆಂದು.

ನೀನಾಡುವ ಪ್ರತಿ ಮಾತೂ
ನನ್ನ ಹೃದಯ ತುಂಬಿ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತ್ತಿತ್ತು;
ನಾವಿದ್ದದ್ದು ಮಸುಕಿನ ಕೂಪದಲ್ಲಿ
ಎಂಬ ಜ್ನಾನವಿಲ್ಲದವಳಾಗಿದ್ದೆ ಆಗ.

ನೆಲಕಚ್ಚಿ ಕೂತು,ತಲೆ ಮೇಲೆ ಕೈ ಹೊತ್ತು
ಅಳುವ ಜಾಯಮಾನವಲ್ಲ ನನ್ನದು!
ಒಡೆದು ಗೋಡೆಯ ಮುನ್ನುಗ್ಗಿರುವೆ,
ಸಾಗುವೆ ಹೊಸ ಬೆಳಕಿನೆಡೆಗೆ.

ಪಯಣ

ಜೀವನ್ಮೃತ ಮನಸಿಗೆ
ಕನಸುಗಳ ಕಂಬದ ಆಸರೆ
ರೋಸಿದ ಹೃದಯಕೂ
ಆಶೆಯ ಪ್ರೀತಿಯ ಚಿಗುರು ...

ಸಾಗುವ ದಾರಿಯ ಕೊನೆಗೆ
ಕಾಣದ ಬೆಳಕಿನ ಕರೆಯು
ಹಿಂದೆ ಬಿಟ್ಟು ಬಂದಷ್ಟೇ ನೆನಪುಗಳು
ಮುಂದೆ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಸುಂದರ ಪರಿಯು ...

ಆಗಸದ ಬಾಗಿನ ತುದಿಗೆ
ಹಾದಿಯ ಚೂಪು ಮೊನೆಯು
ಕೈಗೆಟುಕಿದ ಬೆಟ್ಟದ ಹೂವಿನ ಪರಿಮಳದ ಸೊಗವು
ಪಯಣಿಗನ ಶಾಂತಿಯ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ...

Farewell !

Let me tell you my dear,
For one last time would you hear,
That I love you, love you to the deepest of my heart,
Where the tinkles of your laughter are in the deepest pitch ever!

I was born alone and so would I die.
Why should I fear being one now?
For though I miss you,
I have all those pretty memories of yours,
Just within, as if you were me!

ಒಡೆದ ಚೂರುಗಳು

೧. ಮನದಿಂಗಿತವ ಪದ ಮಾಡಲು ತಿಳಿದಿಲ್ಲ
ಹಾಡ ಹಾಡಲು ಎನಗೆ ರಾಗ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ
ಚಿತ್ರ ಬರೆಯಲು ಬಣ್ಣದರಿವಿಲ್ಲ
ನಾಟ್ಯದಿಂ ಹೇಳಲು ಹೆಜ್ಜೆ ಬರಲ್ಲೊಲ್ಲ!

೨. ಮನದಾಕಾಶವನು ಕವಿದಿವೆ ಮೋಡಗಳು
ಬೆಳದಿಂಗಳನು ಸವಿಯಲು ಬಿಡುತ್ತಿಲ್ಲ
ಸೂರ್ಯನ ಕಿರಣ ನನ್ನ ಮೈ ಸೋಕುತಿಲ್ಲ
ಚುಕ್ಕಿಗಳಾಟವ ನೋಡಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ !

೩. ನೆಲಕುರುಳಿ ಹೊರಳಾಡುತಿರೆ
ಮಣ್ಣೊಳಗೆ ಮಣ್ಣಾಗುವ ಬಯಕೆ
ಯಾರೋ ಕೈ ಹಿಡಿದೆತ್ತಿದ ಭ್ರಾಂತು
ಹೃದಯ ಸೀಳಿದ ಭಾದೆ!

೪. ಆ ಕಡೆಗೆ ಈ ಕಡೆಗೆ ಸುತ್ತಲೂ ಎಳೆಯುವರೇ
ನೋವು ಸಹಿಸದೆ ಮನ ಛಿದ್ರ ಛಿದ್ರ .
ಹೊಲೆಯ ಹೋದರೆ ವಸ್ತ್ರ ತಾನದುವೆ?
ಚುಚ್ಚಿ ಒಳ ಹೋದ ಸೂಜಿ ತಾ ಛಿದ್ರ!

೫.ಮನದ ದಾರಿಯ ತುಂಬ ಒಡೆದ ಗಾಜಿನ ಚೂರು
ಹೆಜ್ಜೆ ಮುಂದಿಡಲೊಂದು ಕತ್ತಿ ಎತ್ತುವರ್ಯಾರೋ
ಮುಖ ಮುಚ್ಚಿ ಅಳಲೊಂದೂ ಹನಿ ಉಳಿದಿಲ್ಲ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ
ಮುಂದಿನ ತಿರುವ್ಯಾವುದೋ ? ಎಲ್ಲ ಅಸ್ಪಷ್ಟ !!